معماری ایرانی در قلب حوزه خلیج فارس 1399/12/18 شرکت ساختمانی بتیس حدود سال 1308 ق / 1890 م گروهی از تجار منطقه بستک در هرمزگان که در آن زمان تحت حکومت صولت الملک بودند، از آنجا به کشور امارات مهاجرت کردند. دلیل عمده این مهاجرت، تجارت محدود بندر لنگه با هند(مستعمره انگلیس) و فعالیت بسیار محدود بازرگانان بود. بستکی ها به هدف گسترش روابط تجاری خود و کسب سرمایه به دبی رفتند. شباهت در آب و هوا و فرهنگ این 2 منطقه و نیز وجود اشتراکات فراوان دیگر باعث انتخاب آن منطقه به عنوان مقصد جدید گردید. دستاورد این اتفاق، انتقال معماری ایرانی به امارات شد. شرکت ساختمانی بتیس به عنوان بهترین سازنده آپارتمان مدرن و برج شیک و لاکچری در مناطق شمالی تهران با تلفیق متناسب و روز فرهنگ و تکنولوژی بر اساس معماری اصیل ایرانی سعی کرده با کیفیت ترین مواد و مصالح را در ساخت ساختمان به کار ببرد و بهترین‌ها را برای شما به ارمغان بیاورد. انتقال معماری ایرانی به کشورهای عربی با مهاجرت بستکی ها در واقع معماری ایران به کشورهای عربی انتقال یافت. بستکی ها شروع به ساخت و ساز خانه های خود در دبی کردند. آنان در همان سال های اولیه، ساختمان های خود را از سنگ های مرجانی و مصالح گرانقیمت همچون ساج، تیک و دیگر مصالح رنگارنگی که از هند آورده بودند، ساختند. آنان برای تزیئینات و دکورهای خود از گچ و شیشه رنگی استفاده کردند. بستکی ها در بالای خانه های خود برای تهویه هوای خانه هایشان هوشمندانه برج هایی به نام "البراجیل" که معادل بادگیر در زبان فارسی است، قرار دادند. آنان خانه های خود را چسبیده به هم می ساختند تا درون خانه ها سایه بیندازد و خنک باشد. لازم به ذکر است که امروزه نیز معماری ایرانی در کنار معماری اسلامی در کشورهای عربی رواج پیدا کرده است. بستکیه، مقصد متفاوت گردشگری در امارت بستکی ها تا اواخر دهه 60 میلادی در منطقه بستکیه زندگی می کردند. آنان به تدریج به محله های دورتر که معماری مدرن داشت، نقل مکان کردند. این امر باعث تخریب بخشی از خانه های آنها شد؛ تا اینکه حکومت دبی در سال 1993 برنامه ای برای احیای بافت های تخریب شده، تصویب کرد. در حال حاضر بسیاری از این خانه ها به عنوان موزه، کتابخانه و... کاربری دارند. لازم به توضیح است که بستکیه مکان مهم گردشگری برای دبی به حساب می آید. گروه ساختمانی بتیس با شعار همیشگی احیای معماری ایرانی، در پروژه ای معماری بستک را بازآفرینی کرده است. این فعالیت باعث احیای مجدد معماری ایرانی گردید. همانطور که می دانید معماری ایرانی با قدمت چندین هزار ساله، پیشرو در معماری های جهان است. متاسفانه سالهای اخیر همه عوامل دست به دست هم داده اند تا معماری ایرانی کمتر دیده شود؛ اما هیچگاه از اصالت و شکوه آن کاسته نشده است. وظیفه اصلی ما به عنوان سازندگان این است که به آن اهمیت و جزء یکی از اهداف اصلی خود قرار بدهیم.